Nederlands:Stijn Dickel(Q1586438)

Stijn Dickel (1974) studeerde filosofie aan de UGent en mixed media aan DKO. Na zijn studies werkte hij van 2003 tot 2007 samen met Jan Fabre als muzikant/performer voor de dansproductie Je Suis Sang. Naast verschillende andere theater- en dansproducties (fABULEUS, Sermoen, Campo, Hel's Kitchen, Ben Benaouisse, …) als componist, trad hij toe tot improvisatorische muzikale gelegenheidsensembles zoals Köhn, Hi Shi Wah Killers, Gerrit Valckenaers, ROOT, … en speelde als muzikant en sonisch ontdekkingsreiziger bij Kaboom Karavan en Inwolves. Tegenwoordig vormt hij samen met Karen Willems het improvisatieduo Elms Willdick, waarin ze de grenzen van geluid en muziekperformance verkennen. In 2012 bracht hij zijn eerste soloalbum Wollen Mouw online uit onder zijn eigen naam.


Daarnaast is Stijn artistiek leider van aifoon vzw, een nomadische werkplek die de kunst van het luisteren centraal stelt. 
In 2014 ontving hij als geluidskunstenaar een ontwikkelingsbeurs van de Vlaamse Gemeenschap (Kunstendecreet / Commissie Mengvorm) en richtte hij zich in zijn solo-werk op de relatie tussen luisteren en beweging/bewogenheid. In zijn onderzoek naar het samenspel van geluidskunst en performance besteedt hij bijzondere aandacht aan zowel het bewuste als het onbewuste luisteren. In het kader van wat hij zelf luisterkunst noemt, ontwikkelde hij de luisterwandeling Watch Out! (2014 - Vrijstaat O / Atelier De Stad-Canvas) en creëerde hij het project AudioHacking (2014 - Trefpunt) in Marrakesh. In beide gevallen onderzocht hij hoe hij het luisteren op een subliminale manier esthetisch kan beïnvloeden door in te spelen op het lichamelijke, het ruimtelijke en het geheugen in de luisterhouding van mensen. Later volgden draagbare geluidscomposities: Watch In! (2016 - Permeke museum), A glimpse of where we’re going (2016 - STAM - curator Elly Van Eeghem) en audiohacking CHOORUS (2021 - AMOK / KAAP) binnen de werking van aifoon.


Dit onderzoek vormde tevens de basis voor de luisterperformance Fondouk (2015, in coproductie met Krokusfestival), waarbij hij samen met Jürgen De Blonde en Kurt Vandendriessche het publiek meenam op een auditieve reis in iglotentjes.

In 2015 creëerde Stijn ism Hanne Vandersteene en Mahlu Mertens en op vraag van Johan Desmet de auditieve theatervoorstelling Stadsruis (2015 - Kopergietery). Later vormen Hanne en Mahlu cie grensgeval en werkte Stijn via een geluidsontwerp verder met hen samen als scenograaf van het luisteren voor de voorstellingen Plock! (2016), Murmur (2019) en Korrol (2023).

Naar aanleiding van de creatie van Murmur ontwikkelde hij samen met zijn team een draagbaar surround-systeem (De Zwerm 2.0), dat gedragen wordt door de toeschouwers in een rugzak. Dit systeem werd later geüpgraded naar een nieuwe versie, De Zwerm 3.0 (2023), die in staat is om geluiden te streamen in de publieke ruimte en uitgerust is met positioneringssensoren om immersieve geluidsomgevingen fysiek te componeren, waarmee Stijn het auditieve samenleven onder de loep neemt.

In 2020 ontwikkelde hij samen met Robrecht Ghesquière de geluidsinstallatie Zinderspin, een gigantische mobiele installatie waarmee men speakers handmatig in beweging kan brengen en een masserende choreografie kan creëren rond het hoofd van de bezoeker.