Nederlands:Miel Cools (Q565662)

Uit het Belgische pop- & rockarchief: Chansonnier en troubadour uit de jaren zestig en zeventig. Erg invloedrijk, maar ook vaak verguisd vanwege zijn traditionalistische en "zeemzoeterige" ingesteldheid. Bij zijn doorbraak in 1965 vatte hij wat voorafging zelf als volgt samen : "Hij werd geboren in Limburg op 15 april 1935. Zijn studies gingen tot en met de Moderne Humaniora. In tegenstelling met zijn later beroep zou hij eerst klassieke zangstudies volgen. Maar al gauw interesseerde hem vooral de Hawaïaanse muziek. De rage die in die tijd heerste zal daar wel niet vreemd aan zijn. Even later evenwel gaat zijn voorliefde meer uit naar vreemde volksliedjes. Iets waar hij nu nog een boontje voor heeft. Het leger kwam en soldaat Cools deed zijn plicht als elke andere Belgische onderdaan. Na de dienst ging hij met zijn verloofde Jenny (die nu reeds jaren zijn gelukkig vrouwtje is) een duo vormen : "Miel en zijn meisje". Internationale volksliedjses stonden op het repertoire. Dank zij zijn goede vriend Jaak Dreesen en ook Louis Verbeeck, Gaston Durnez en Jules de Corte begon Miel zich te interesseren voor de kleinkunst. En toen werd de chansonnier Miel Cools geboren. Hij is nu één van Vlaanderen's grootste namen die gewapend met zijn gitaar liedjes zingt waar leven in zit. Zonder mee te doen aan het vaak zinloze sjansjoneren wist hij aan "het liedje bij de gitaar" een bijzondere klank te geven. Miel is zonder twijfel de enige echte en onvervalste chansonnier die Vlaanderen telt. Hij liet reeds enige schijfjes bij "Cardinal" verschijnen, die alle hun weg tot een luisterend publiek hebben gevonden. Zijn laatste langspeler werd trouwens een zéér groot artistiek- én verkoopsukses ! Vermelden we tussen haakjes dat het liedje "Soldaat" (indussentijd ook door Will Ferdy gezongen) dat hij met Louis Verbeeck samen heeft geschreven vier jaren geleden de Provinciale Prijs voor Schone Kunsten van Limburg verwierf. Ten zeerste verdiend, overigens !" Samen met Kor van der Goten en Hugo Raspoet wordt Miel Cools dan ook tot de uitvinders van het kleinkunstgenre in Vlaanderen gerekend. In 1967 richtte Cools, samen met zijn voornaamste tekstschrijver Bert Broes, in navolging van Rocco Granata zijn eigen platenmaatschappij op, Kalliope. Zo was hij onder meer de ontdekker van het talent van Luk Saffloer, De Vaganten en Wim De Craene. In de jaren '70 werd de kritiek op Cools in Vlaanderen groter. Hij week uit naar Nederland, waar hij werkte met tekstschrijvers Ed Leeflang, Ernst van Altena en Willem Wilmink. Ook in Duitsland kreeg hij een (kleine) voet aan de grond, met vertalingen van zijn eigen werk in het Duits (Baure Bavo, Die sieben schwäne ...). In 1979 maakte hij zijn come-back in Vlaanderen met "Houden Van". Hij presenteerde van dan af ook een eigen radioprogramma ("Er trilt een snaar"). Sinds 1985 is hij ook als importeur actief in de wijnbusiness. Zijn liedjes blijven ook vandaag nog overeind staan (rond het kampvuur, bij de begrafenis of het huwelijk). Zijn best gekende songs zijn "Boer Bavo", "Houden van", "De troubadours", "Er was een tijd" en "De Soldaat". Miel Cools treedt nog heel regelmatig op in België en Nederland. In 1999 verrasste de bard zelfs nog vriend en vijand met een nieuwe cd "Niet Bang Zijn", met als boodschap "durf te leven", alhoewel hij goed beseft dat "vierenzestig natuurlijk geen zestien meer is. Om de twee jaar een nieuwe cd hoeft voor mij dan ook niet, maar als ik denk iets nieuws te hebben, kan het wél". (Auteur: Dirk Houbrechts)