Nederlands:Jozef De Beenhouwer (Q546411): verschil tussen versies

Uit Knowledge Graph Kunstenpunt
Ga naar:navigatie, zoeken
(eerste upload)
 
Geen bewerkingssamenvatting
 
Regel 1: Regel 1:
<p style="margin: 0.5em 0px">Hij kreeg zijn eerste pianolessen op vijfjarige leeftijd van zijn grootvader. Reeds als kind bouwde hij een grote repertoirekennis op, met een bijzondere voorliefde voor de muziek van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Schumann" title="Robert Schumann">Robert Schumann</a>. Vanaf 1964 studeerde hij bij&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lode_Backx" title="Lode Backx">Lode Backx</a>, eerst priv&eacute;; later, na voltooiing van zijn studie aan de&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Katholieke_Universiteit_Leuven" title="Katholieke Universiteit Leuven">Katholieke Universiteit Leuven</a>&nbsp;(diploma van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Apotheker" title="Apotheker">apotheker</a>, 1970), aan de&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Muziekkapel_Koningin_Elisabeth" title="Muziekkapel Koningin Elisabeth">Muziekkapel Koningin Elisabeth</a>&nbsp;te&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Waterloo_(Belgi%C3%AB)" title="Waterloo (Belgi&euml;)">Argenteuil</a>&nbsp;(graduaat, 1974) en aan het&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijk_Vlaams_Conservatorium_Antwerpen" title="Koninklijk Vlaams Conservatorium Antwerpen">Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium</a>&nbsp;(Hoger Diploma voor piano, summa cum laude (= grootste onderscheiding), 1975). Een andere belangrijke invloed op Jozef De Beenhouwer was&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=David_Kimball&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="David Kimball (de pagina bestaat niet)">David Kimball</a>, bij wie hij tussen 1991 en 1998 in Firenze priv&eacute;-onderricht volgde.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Als solist, zowel in recitals als met orkest, heeft hij opgetreden in een groot aantal concertzalen en heeft hij radio- en tv-opnamen gemaakt in vele Europese landen (Belgi&euml;, Nederland, Duitsland, Zweden, Portugal, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland, Itali&euml;, Tsjechoslowakije...), in Zuid-Korea en in de Verenigde Staten. Als liedbegeleider heeft hij gewerkt o.a. met&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Ria_Bollen" title="Ria Bollen">Ria Bollen</a>,&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Nina_Stemme&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Nina Stemme (de pagina bestaat niet)">Nina Stemme</a>,&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Holl" title="Robert Holl">Robert Holl</a>&nbsp;en&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Werner_Van_Mechelen&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Werner Van Mechelen (de pagina bestaat niet)">Werner Van Mechelen</a>. Ook als kamermusicus is hij actief, zowel met Belgische musici (zoals de klarinettist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Walter_Boeykens" title="Walter Boeykens">Walter Boeykens</a>, de violist Guido Deneve, de altviolist Leo Deneve, de cellist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edmond_Baeyens&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Edmond Baeyens (de pagina bestaat niet)">Edmond Baeyens</a>&nbsp;en het Spiegelkwartet) als met internationale partners (zoals het&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Panochakwartet&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Panochakwartet (de pagina bestaat niet)">Panochakwartet</a>, de violisten&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ning_Kam&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Ning Kam (de pagina bestaat niet)">Ning Kam</a>&nbsp;en Alexander Kramarov, de altviolist Hartmut Lindemann, de cellist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Marien_van_Staalen" title="Marien van Staalen">Marien van Staalen</a>, de pianist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Daniel_Blumenthal" title="Daniel Blumenthal">Daniel Blumenthal</a>; met de violist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kees_H%C3%BClsmann&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Kees H&uuml;lsmann (de pagina bestaat niet)">Kees H&uuml;lsmann</a>&nbsp;en de cellist Marien van Staalen vormt hij het Robert Schumann Trio.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Gedurende tien jaar (1986&ndash;1996) was hij officieel begeleider in de&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Koningin_Elisabethwedstrijd" title="Koningin Elisabethwedstrijd">Koningin Elisabethwedstrijd</a>&nbsp;voor viool en zang.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Regelmatig is hij te gast op het&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Brahms" title="Johannes Brahms">Brahms</a>-Festival te M&uuml;rzzuschlag (Oostenrijk).</p><p style="margin: 0.5em 0px">Jozef De Beenhouwer heeft opnamen gemaakt van werk van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_Brahms" title="Johannes Brahms">Johannes Brahms</a>,&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Hans_Pfitzner" title="Hans Pfitzner">Hans Pfitzner</a>,&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Franz_Schubert" title="Franz Schubert">Franz Schubert</a>, en van de Duitse romantische componist&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Ludwig_Schuncke" title="Ludwig Schuncke">Ludwig Schuncke</a>, wiens Sonate in g hij als eerste vertolkte. Maar hij wordt internationaal vooral erkend als Schumann-specialist. Hij is erin geslaagd, op basis van een moeilijk te ontcijferen en door elkaar gehaald manuscript, een onvoltooide&nbsp;Concertsatz&nbsp;in d-klein uit 1839 van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Schumann" title="Robert Schumann">Robert Schumann</a>&nbsp;te reconstrueren en te voltooien (wereldpremi&egrave;re&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Wenen" title="Wenen">Wenen</a>, 1986, samen met de&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Wiener_Symphoniker" title="Wiener Symphoniker">Wiener Symphoniker</a>&nbsp;o.l.v. Peter G&uuml;lke.) Hij voltooide en orkestreerde een&nbsp;Konzertsatz&nbsp;in f-klein uit 1847 van Clara Schumann (wereldpremi&egrave;re&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Zwickau_(stad)" title="Zwickau (stad)">Zwickau</a>, 1992, samen met het Orchester des Theaters Zwickau o.l.v. Albrecht Hofmann). Hij maakte de eerste volledige opname van het piano-solowerk van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Clara_Schumann" title="Clara Schumann">Clara Schumann</a>. Hij zetelt regelmatig in de jury van de &quot;Internationale Robert Schumann Klavier-Wettbewerb&quot; en wordt vaak gevraagd als jurylid voor internationale pianoconcours.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Jozef De Beenhouwer is daarnaast ook bekend om zijn inzet voor&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB" title="Belgi&euml;">Belgische</a>, in het bijzonder&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_Nederlandse_en_Vlaamse_componisten" title="Lijst van Nederlandse en Vlaamse componisten">Vlaamse componisten</a>, van wie hij regelmatig werk programmeert (ook als dat onuitgegeven is en hij het manuscript moet ontcijferen), uitgeeft en opneemt (zie de bibliografie en discografie). Er zijn dan ook componisten die werk aan hem opdragen, zoals&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Victor_Legley" title="Victor Legley">Victor Legley</a>.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Jozef De Beenhouwer was van 1983 tot 2013, het jaar van zijn verplichte pensionering, docent piano aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen, als opvolger van zijn leraar&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lode_Backx" title="Lode Backx">Lode Backx</a>. Daar doceerde hij ook kamermuziek. Ook na zijn pensioen bleef hij er tot 2020 als gastprofessor verantwoordelijk voor de liedklas, samen met de mezzo&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Lucienne_Van_Deyck" title="Lucienne Van Deyck">Lucienne Van Deyck</a>.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Van 1990 tot 2015 was Jozef De Beenhouwer artistiek directeur van de &quot;<a href="https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Middagconcerten&amp;action=edit&amp;redlink=1" title="Middagconcerten (de pagina bestaat niet)">Middagconcerten</a>&quot; in Brussel.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Jozef De Beenhouwers belangstelling gaat, behalve naar muziek, ook uit naar andere kunstvormen. Hij is met name zeer vertrouwd met de literatuur van de Duitse Romantiek (die van groot belang is voor de kennis van&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Robert_Schumann" title="Robert Schumann">Robert Schumann</a>&nbsp;en voor zijn pedagogisch werk in de liedklas), alsook met de schilderkunst. Zijn monografie over&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/Henry_Luyten" title="Henry Luyten">Henry Luyten</a>&nbsp;geldt als het standaardwerk over die schilder, en hij publiceerde ook een boek over Henry Luytens schilderschool.</p><p style="margin: 0.5em 0px">Op 30 november 2019 speelde Jozef De Beenhouwer (ter nagedachtenis van Clara Schumann, die toen 200 jaar geleden geboren werd) op de hommagedag &quot;An Clara&quot; in&nbsp;<a href="https://nl.wikipedia.org/wiki/DeSingel" title="DeSingel">deSingel</a>&nbsp;in Antwerpen</p>
<p style="margin: 0.5em 0px">Hij kreeg zijn eerste pianolessen op vijfjarige leeftijd van zijn grootvader. Reeds als kind bouwde hij een grote repertoirekennis op, met een bijzondere voorliefde voor de muziek van Robert Schumann. Vanaf 1964 studeerde hij bij Lode Backx, eerst privé; later, na voltooiing van zijn studie aan de Katholieke Universiteit Leuven (diploma van apotheker, 1970), aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth te Argenteuil (graduaat, 1974) en aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium (Hoger Diploma voor piano, summa cum laude (= grootste onderscheiding), 1975). Een andere belangrijke invloed op Jozef De Beenhouwer was David Kimball, bij wie hij tussen 1991 en 1998 in Firenze privé-onderricht volgde. Als solist, zowel in recitals als met orkest, heeft hij opgetreden in een groot aantal concertzalen en heeft hij radio- en tv-opnamen gemaakt in vele Europese landen (België, Nederland, Duitsland, Zweden, Portugal, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Tsjechoslowakije...), in Zuid-Korea en in de Verenigde Staten. Als liedbegeleider heeft hij gewerkt o.a. met Ria Bollen, Nina Stemme, Robert Holl en Werner Van Mechelen. Ook als kamermusicus is hij actief, zowel met Belgische musici (zoals de klarinettist Walter Boeykens, de violist Guido Deneve, de altviolist Leo Deneve, de cellist Edmond Baeyens en het Spiegelkwartet) als met internationale partners (zoals het Panochakwartet, de violisten Ning Kam en Alexander Kramarov, de altviolist Hartmut Lindemann, de cellist Marien van Staalen, de pianist Daniel Blumenthal; met de violist Kees Hülsmann en de cellist Marien van Staalen vormt hij het Robert Schumann Trio. Gedurende tien jaar (1986–1996) was hij officieel begeleider in de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool en zang. Regelmatig is hij te gast op het Brahms-Festival te Mürzzuschlag (Oostenrijk). Jozef De Beenhouwer heeft opnamen gemaakt van werk van Johannes Brahms, Hans Pfitzner, Franz Schubert, en van de Duitse romantische componist Ludwig Schuncke, wiens Sonate in g hij als eerste vertolkte. Maar hij wordt internationaal vooral erkend als Schumann-specialist. Hij is erin geslaagd, op basis van een moeilijk te ontcijferen en door elkaar gehaald manuscript, een onvoltooide Concertsatz in d-klein uit 1839 van Robert Schumann te reconstrueren en te voltooien (wereldpremière Wenen, 1986, samen met de Wiener Symphoniker o.l.v. Peter Gülke.) Hij voltooide en orkestreerde een Konzertsatz in f-klein uit 1847 van Clara Schumann (wereldpremière Zwickau, 1992, samen met het Orchester des Theaters Zwickau o.l.v. Albrecht Hofmann). Hij maakte de eerste volledige opname van het piano-solowerk van Clara Schumann. Hij zetelt regelmatig in de jury van de "Internationale Robert Schumann Klavier-Wettbewerb" en wordt vaak gevraagd als jurylid voor internationale pianoconcours. Jozef De Beenhouwer is daarnaast ook bekend om zijn inzet voor Belgische, in het bijzonder Vlaamse componisten, van wie hij regelmatig werk programmeert (ook als dat onuitgegeven is en hij het manuscript moet ontcijferen), uitgeeft en opneemt (zie de bibliografie en discografie). Er zijn dan ook componisten die werk aan hem opdragen, zoals Victor Legley. Jozef De Beenhouwer was van 1983 tot 2013, het jaar van zijn verplichte pensionering, docent piano aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen, als opvolger van zijn leraar Lode Backx. Daar doceerde hij ook kamermuziek. Ook na zijn pensioen bleef hij er tot 2020 als gastprofessor verantwoordelijk voor de liedklas, samen met de mezzo Lucienne Van Deyck. Van 1990 tot 2015 was Jozef De Beenhouwer artistiek directeur van de "Middagconcerten" in Brussel. Jozef De Beenhouwers belangstelling gaat, behalve naar muziek, ook uit naar andere kunstvormen. Hij is met name zeer vertrouwd met de literatuur van de Duitse Romantiek (die van groot belang is voor de kennis van Robert Schumann en voor zijn pedagogisch werk in de liedklas), alsook met de schilderkunst. Zijn monografie over Henry Luyten geldt als het standaardwerk over die schilder, en hij publiceerde ook een boek over Henry Luytens schilderschool. Op 30 november 2019 speelde Jozef De Beenhouwer (ter nagedachtenis van Clara Schumann, die toen 200 jaar geleden geboren werd) op de hommagedag "An Clara" in deSingel in Antwerpen</p>

Huidige versie van 18 sep 2024 om 21:09

Hij kreeg zijn eerste pianolessen op vijfjarige leeftijd van zijn grootvader. Reeds als kind bouwde hij een grote repertoirekennis op, met een bijzondere voorliefde voor de muziek van Robert Schumann. Vanaf 1964 studeerde hij bij Lode Backx, eerst privé; later, na voltooiing van zijn studie aan de Katholieke Universiteit Leuven (diploma van apotheker, 1970), aan de Muziekkapel Koningin Elisabeth te Argenteuil (graduaat, 1974) en aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium (Hoger Diploma voor piano, summa cum laude (= grootste onderscheiding), 1975). Een andere belangrijke invloed op Jozef De Beenhouwer was David Kimball, bij wie hij tussen 1991 en 1998 in Firenze privé-onderricht volgde. Als solist, zowel in recitals als met orkest, heeft hij opgetreden in een groot aantal concertzalen en heeft hij radio- en tv-opnamen gemaakt in vele Europese landen (België, Nederland, Duitsland, Zweden, Portugal, Frankrijk, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Tsjechoslowakije...), in Zuid-Korea en in de Verenigde Staten. Als liedbegeleider heeft hij gewerkt o.a. met Ria Bollen, Nina Stemme, Robert Holl en Werner Van Mechelen. Ook als kamermusicus is hij actief, zowel met Belgische musici (zoals de klarinettist Walter Boeykens, de violist Guido Deneve, de altviolist Leo Deneve, de cellist Edmond Baeyens en het Spiegelkwartet) als met internationale partners (zoals het Panochakwartet, de violisten Ning Kam en Alexander Kramarov, de altviolist Hartmut Lindemann, de cellist Marien van Staalen, de pianist Daniel Blumenthal; met de violist Kees Hülsmann en de cellist Marien van Staalen vormt hij het Robert Schumann Trio. Gedurende tien jaar (1986–1996) was hij officieel begeleider in de Koningin Elisabethwedstrijd voor viool en zang. Regelmatig is hij te gast op het Brahms-Festival te Mürzzuschlag (Oostenrijk). Jozef De Beenhouwer heeft opnamen gemaakt van werk van Johannes Brahms, Hans Pfitzner, Franz Schubert, en van de Duitse romantische componist Ludwig Schuncke, wiens Sonate in g hij als eerste vertolkte. Maar hij wordt internationaal vooral erkend als Schumann-specialist. Hij is erin geslaagd, op basis van een moeilijk te ontcijferen en door elkaar gehaald manuscript, een onvoltooide Concertsatz in d-klein uit 1839 van Robert Schumann te reconstrueren en te voltooien (wereldpremière Wenen, 1986, samen met de Wiener Symphoniker o.l.v. Peter Gülke.) Hij voltooide en orkestreerde een Konzertsatz in f-klein uit 1847 van Clara Schumann (wereldpremière Zwickau, 1992, samen met het Orchester des Theaters Zwickau o.l.v. Albrecht Hofmann). Hij maakte de eerste volledige opname van het piano-solowerk van Clara Schumann. Hij zetelt regelmatig in de jury van de "Internationale Robert Schumann Klavier-Wettbewerb" en wordt vaak gevraagd als jurylid voor internationale pianoconcours. Jozef De Beenhouwer is daarnaast ook bekend om zijn inzet voor Belgische, in het bijzonder Vlaamse componisten, van wie hij regelmatig werk programmeert (ook als dat onuitgegeven is en hij het manuscript moet ontcijferen), uitgeeft en opneemt (zie de bibliografie en discografie). Er zijn dan ook componisten die werk aan hem opdragen, zoals Victor Legley. Jozef De Beenhouwer was van 1983 tot 2013, het jaar van zijn verplichte pensionering, docent piano aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium te Antwerpen, als opvolger van zijn leraar Lode Backx. Daar doceerde hij ook kamermuziek. Ook na zijn pensioen bleef hij er tot 2020 als gastprofessor verantwoordelijk voor de liedklas, samen met de mezzo Lucienne Van Deyck. Van 1990 tot 2015 was Jozef De Beenhouwer artistiek directeur van de "Middagconcerten" in Brussel. Jozef De Beenhouwers belangstelling gaat, behalve naar muziek, ook uit naar andere kunstvormen. Hij is met name zeer vertrouwd met de literatuur van de Duitse Romantiek (die van groot belang is voor de kennis van Robert Schumann en voor zijn pedagogisch werk in de liedklas), alsook met de schilderkunst. Zijn monografie over Henry Luyten geldt als het standaardwerk over die schilder, en hij publiceerde ook een boek over Henry Luytens schilderschool. Op 30 november 2019 speelde Jozef De Beenhouwer (ter nagedachtenis van Clara Schumann, die toen 200 jaar geleden geboren werd) op de hommagedag "An Clara" in deSingel in Antwerpen