Nederlands:Vic Nees (Q602575): verschil tussen versies
(eerste upload) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1: | Regel 1: | ||
<p style="box-sizing: border-box; margin-top: 0px; margin-bottom: 1rem">Vic Nees werd | <p style="box-sizing: border-box; margin-top: 0px; margin-bottom: 1rem">Vic Nees werd op 8 maart 1936 in Mechelen geboren als zoon van beiaardier en componist Staf Nees, en overleed in Grimbergen op 14 maart 2013. Hij was componist, koordirigent, musicoloog en docent.</p>Al van jongs af aan kwam Vic Nees in contact met de vocale muziek en de religieuze muziek. Hij zong in het St.-Romboutskoor onder leiding van Jules Van Nuffel en speelde tussen 1949 en 1958 orgel in de O.-L.-Vrouw van Hanswijkkerk in zijn geboortestad, waar hij zijn vader soms als organist verving. Na een jaar Letteren en Wijsbegeerte aan de KU Leuven, trok hij naar het conservatorium van Antwerpen en studeerde daar harmonie, contrapunt, fuga en compositie. Met zijn Kleine geestelijke triptiek behaalde hij de prijs Albert de Vleeshouwer in de compositieklas van Flor Peeters. In 1964 werd hij laureaat van de “Meisterkurs für Chorleitung” onder leiding van Kurt Thomas aan de Hochschule für Musik te Hamburg. | ||
Tussen 1970 en 1996 was Vic Nees dirigent van het Omroepkoor van de BRT. Daarvoor, van 1961 tot 1970, had hij als producer bij de BRT gewerkt, maar was daarnaast ook actief als dirigent van verschillende koren. Als koordirigent was hij geregeld te gast in het buitenland en vertolkte zijn eigen werk en werk van Belgische collega-componisten, zoals Herman Roelstraete, Karel Goeyvaerts, Willem Kersters en André Laporte. Hij was consulent bij de Europese Federatie van Jonge Koren en tevens een veelgevraagd jurylid bij internationale koorfestivals (onder meer in Arezzo, Arnhem, Cork, Maasmechelen, Tours en Trento). | |||
Vic Nees wijdde zijn compositorisch oeuvre bijna uitsluitend aan koormuziek. Zijn talrijke koorcomposities behoren tot het vaste repertoire van vele koren, zoals zijn indrukwekkende discografie doet blijken. Nees werd gedurende zijn leven meermals bekroond met belangrijke prijzen: in 1973 ontving hij de Prijs Eugène Baie voor zijn volledige koormuziek, in 1990 de AGEC-prijs (uitgereikt door de Arbeitsgemeinschaft Europäischer Chorverbände) voor Regina Coeli-Blue be it (1988), in 1993 de Fugatrofee van SABAM, in 1995 de Vondelprijs van de Alfred Toepfer Stiftung in Hamburg en in 2000 de erepenning van de Marnixring. De Klara-carrièreprijs volgde in 2004. Ter gelegenheid van deze prijsuitreiking en het 75-jarig bestaan van de openbare omroep vond in Kortrijk een huldeconcert plaats. Verder werd Nees in 1998 verkozen tot werkend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten. | |||
Met zijn omvangrijke oeuvre, zijn bijdragen in tijdschriften en radioprogramma’s, zijn uitgaves van koormuziek uit heden en verleden, en de lessen koordirectie die hij gaf; was Vic Nees een belangrijke schakel in de vernieuwende koormuziekbeweging, zowel voor professionele kringen, als voor de amateurkoorwereld. Ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag publiceerde Koor&Stem in 2011 een boek over de koorcomponist, dat de titel O song kreeg. Twee jaar later stierf Vic Nees op 77-jarige leeftijd. |
Huidige versie van 19 sep 2024 om 12:30
Vic Nees werd op 8 maart 1936 in Mechelen geboren als zoon van beiaardier en componist Staf Nees, en overleed in Grimbergen op 14 maart 2013. Hij was componist, koordirigent, musicoloog en docent.
Al van jongs af aan kwam Vic Nees in contact met de vocale muziek en de religieuze muziek. Hij zong in het St.-Romboutskoor onder leiding van Jules Van Nuffel en speelde tussen 1949 en 1958 orgel in de O.-L.-Vrouw van Hanswijkkerk in zijn geboortestad, waar hij zijn vader soms als organist verving. Na een jaar Letteren en Wijsbegeerte aan de KU Leuven, trok hij naar het conservatorium van Antwerpen en studeerde daar harmonie, contrapunt, fuga en compositie. Met zijn Kleine geestelijke triptiek behaalde hij de prijs Albert de Vleeshouwer in de compositieklas van Flor Peeters. In 1964 werd hij laureaat van de “Meisterkurs für Chorleitung” onder leiding van Kurt Thomas aan de Hochschule für Musik te Hamburg.
Tussen 1970 en 1996 was Vic Nees dirigent van het Omroepkoor van de BRT. Daarvoor, van 1961 tot 1970, had hij als producer bij de BRT gewerkt, maar was daarnaast ook actief als dirigent van verschillende koren. Als koordirigent was hij geregeld te gast in het buitenland en vertolkte zijn eigen werk en werk van Belgische collega-componisten, zoals Herman Roelstraete, Karel Goeyvaerts, Willem Kersters en André Laporte. Hij was consulent bij de Europese Federatie van Jonge Koren en tevens een veelgevraagd jurylid bij internationale koorfestivals (onder meer in Arezzo, Arnhem, Cork, Maasmechelen, Tours en Trento).
Vic Nees wijdde zijn compositorisch oeuvre bijna uitsluitend aan koormuziek. Zijn talrijke koorcomposities behoren tot het vaste repertoire van vele koren, zoals zijn indrukwekkende discografie doet blijken. Nees werd gedurende zijn leven meermals bekroond met belangrijke prijzen: in 1973 ontving hij de Prijs Eugène Baie voor zijn volledige koormuziek, in 1990 de AGEC-prijs (uitgereikt door de Arbeitsgemeinschaft Europäischer Chorverbände) voor Regina Coeli-Blue be it (1988), in 1993 de Fugatrofee van SABAM, in 1995 de Vondelprijs van de Alfred Toepfer Stiftung in Hamburg en in 2000 de erepenning van de Marnixring. De Klara-carrièreprijs volgde in 2004. Ter gelegenheid van deze prijsuitreiking en het 75-jarig bestaan van de openbare omroep vond in Kortrijk een huldeconcert plaats. Verder werd Nees in 1998 verkozen tot werkend lid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten.
Met zijn omvangrijke oeuvre, zijn bijdragen in tijdschriften en radioprogramma’s, zijn uitgaves van koormuziek uit heden en verleden, en de lessen koordirectie die hij gaf; was Vic Nees een belangrijke schakel in de vernieuwende koormuziekbeweging, zowel voor professionele kringen, als voor de amateurkoorwereld. Ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag publiceerde Koor&Stem in 2011 een boek over de koorcomponist, dat de titel O song kreeg. Twee jaar later stierf Vic Nees op 77-jarige leeftijd.